ตื่นแต่เช้ามาสูดอากาศบริสุทธิ์ ริมผืนน้ำกว้างใหญ่ เดอะซัน รีสอร์ท บึงฉวาก สุพรรณบุรี ทริปนี้เพิ่งจะเริ่มได้เพียงครึ่งทาง หาทานอาหารเช้าเบาๆ แล้วก็ออกเดินทางต่อ ระหว่างทางก็คอยสอดส่ายสายตา มองหาร้านอาหารที่ร่วมโครงการเราเที่ยวด้วยกัน ช่วงนั้นโครงการคนละครึ่งยังไม่มี มองหาป้ายโครงการฯ ยากมาก ต้องหาพิกัดจากในแอพฯ หลายร้านยังไม่เปิดหรือปิดไปแล้วก็ไม่รู้ ที่มีอยู่เปลี่ยนใจไม่ร่วมโครงการก็มี ขับหาไปเรื่อยๆ ไปได้กินมื้อเที่ยงที่นครปฐม จนบ่ายคล้อย ก็ถึงจุดหมายปลายทาง หัวหินเป็นถิ่นมีหอย ฝรั่งนั่งคอยดูหอยติดหิน
หลังจากรอคอยนานนับปี และแล้วโปรโมชั่นสิทธิ์พักฟรี โรงแรมในเครือ Mercure ทั่วโลก จากบัตร Le Club Accor Hotels ก็ได้ใช้เสียที เช็ดน้ำตากับ ibis Ambassador Seoul Myeongdong แล้วไปเช็คอินเข้าพัก โรงแรม ibis หัวหิน แทนก็แล้วกัน ได้ Welcome Drink มาปลอบใจ 2 กระป๋อง ห้อง Family ไอบิสหัวหิน กว้างขวางสะดวกสบาย วิวระเบียงเป็นสระว่ายน้ำ เตียงนอนเด็ก 2 ชั้น จอทีวี กับจอเกมส์ แยกไว้ให้ไม่ต้องแย่งกัน ส่วนทะเลนั้นอยู่ไม่ไกล เดินเข้าซอยข้างโรงแรมไปแค่อึดใจ ก็ได้เล่นน้ำใส หาดทรายสวย สายลมเย็น มองเห็น เขาตะเกียบอยู่ลิบๆ
เมืองตากอากาศเก่าแก่ระดับโลกอย่างนี้ เศรษฐีไทยสมัยก่อนเงินเหลือใช้ ก็มักจะทำตัวตามเจ้านาย หาซื้อที่ดินติดชายทะเล ปลูกเป็นบ้านพักตากอากาศส่วนตัว ส่วนฝรั่งอย่างกลุ่มสแกนดิเนเวีย ย้ายมาอยู่หัวหินกันเป็นหมู่บ้านทีเดียว โดยเพจหัวหินทาวน์ได้เก็บข้อมูลช่วงก่อนโควิด ปี 2519 ชาวต่างชาติที่ค้นหาข้อมูลหัวหินจาก Google เยอะสุดได้แก่ USA รองลงมาคือกลุ่มสแกนดิเนเวีย ตามมาด้วยญี่ปุ่น เยอรมัน อังกฤษ และออสเตรเลีย ทั้งนี้ ข้อมูลยังขาดประเทศที่ใช้เครื่องมือค้นหาของตัวเอง อย่าง จีน และรัสเซีย ซึ่งนิยมมาเที่ยวหัวหินไม่แพ้ชาติอื่นเช่นกัน
เด็กๆ อยากเล่นน้ำสระโรงแรม แต่พ่อกล่อมให้ไปถ่าย MV ริมทะเลหลังโรงแรมกันก่อน และแล้วก็หลงกลคลื่นลมทะเล เดินเล่นถ่ายรูปฮาเฮ ค่อยๆ เปียกไปทีละน้อย ทยอยจุ่มไป จนเปียกทั้งตัวเอาหัวมุดเล่นน้ำได้ นี่เล่นแค่พอย้อมใจเท่านั้นนะ เดี๋ยวออกไปหาอะไรทะเลๆ กินกันดีกว่า ร้านรวงติดป้ายร่วมโครงการเราเที่ยวด้วยกันโชว์เต็มเมืองหัวหิน จากโรงแรม Ibis ทำเลที่ตั้งอยู่ปากทางไปวัดเขาตะเกียบ ในแอพฯ เราเที่ยวด้วยกัน โชว์หมุดร้านอาหารที่ร่วมโครงการฯ เต็มไปหมด โดยเฉพาะตลาดอาหารทะเลสด ทางขึ้นวัดเขาตะเกียบ รับคูปองเกือบทุกร้าน
แม่ค้าหัดใช้แอพถุงเงิน ลูกค้าหัดใช้แอพเป๋าตัง มือใหม่ใช้แอพกันทั้งคู่ ลูกค้าเจ้าแรกพยายามสแกนอยู่นานยังไม่ผ่าน น้องบอกเตรียมเงินมาพอดีกับคูปอง ยังไงต้องสแกนให้ได้ กุ้งเผาไปแล้วร้านไม่รับคืน หันมองไปรอบๆ ลูกค้าต่างนั่งยิ้มรอลุ้นใช้คูปองเราเที่ยวด้วยกันเกือบทุกโต๊ะ แกะกุ้งกินไปก็ลุ้นไป จะได้จ่ายเงินสดแทนคูปองไหม แม่ค้าแก้ตัวว่าแถวนี้เน็ตฯ น่าจะไม่แรง ลูกค้าก็แชร์เน็ตฯ แบ่งให้ ลองอัพเดทนู่นนี่นั่นกันใหญ่ ในที่สุด แม่ค้าลองปิดเปิดเครื่องใหม่ สแกนได้ละทีนี้ โต๊ะที่เหลือค่อยโล่งใจ สั่งกุ้งเพิ่มอีกคนละโลสองโล
กินอิ่มสมใจ สแกนคูปองจ่ายได้ ระหว่างกลับไปที่พัก ผ่าน Cicada Market แลดูคึกคัก อยู่ไม่ไกล Ibis เท่าไร จอดรถทิ้งไว้โรงแรม แล้วเดินย้อนกลับไปย่อยอาหารกันหน่อย ตลาดนัดยามเย็นแนวศิลปิน รวมชิ้นงานร่วมสมัย แนว Art & Crafts ขายของตั้งแต่แฮนด์เมดไปจนถึงสินค้า SMEs ศิลปินสด Street Performers ก็มี นักเรียนเล่นดนตรีก็มา ร้องรำทำเพลง ไปจนถึงเต้นบีบอย Joker มายากล เปิดหมวกแสดงท่ามกลางฝูงชน คล้ายถนนคนเดินที่เชียงใหม่ แต่หนักเอาใจไปทางสายศิลปิน เกร๋ๆ ชิลล์ๆ ชิคๆ แบบฮิปสเตอร์อะแกร
เช้านี้ที่หัวหิน ตื่นมาคว้า Snorkel ไปมุดน้ำดูกุ้งหอยปูปลาเล่นหลังโรงแรม น้ำใสวิวสวย หาดหัวหินยามเช้าเงียบเหงาเหมือนหาดส่วนตัว จนสายๆ แดดเริ่มร้อน กลับมาเล่นน้ำสระโรงแรมกับเด็กๆ เล่นกันจนถึงเวลาเช็คเอาท์ เอาให้คุ้มค่า นึกถึงก่อนหน้าที่โควิดจะก่อกำเนิดขึ้นมาบนโลก คณะกรรมการนโยบายการท่องเที่ยวแห่งชาติ ระบุว่าปี 62 หัวหินมีต่างชาติแวะมาเที่ยว 1.65 ล้านคน และคนไทย 5.59 ล้านคน หลังจากนั้นก็อย่างที่รู้กัน ทุกวันนี้หัวหิน ยังคงเป็นถิ่นมีหอย จะคอยก็แต่ฝรั่ง เมื่อไรจะกลับมานั่งดูหอยติดหิน เหมือนที่ได้ยินในบทเพลงเมื่อวันวาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น