(ญี่ปุ่น 2) (ญี่ปุ่น 3) (ญี่ปุ่น 4) (ญี่ปุ่น 6) (ญี่ปุ่น 7)
สาบานได้ว่าชีวิตนี้ ไม่เคยคิดว่าจะได้นอนค้างอ้างแรมในสถานที่อย่างนี้เลย โรงแรมตั้งอยู่กลางหุบเขาหิมะ มองจากหน้าต่างห้องพักเหมือนอยู่บนสวรรค์ ภาพภูเขาหิมะตระหง่านเคียงคู่กับ ทะเลสาบกว้างใหญ่ ผืนหิมะขาวโพลนสุดลูกหูลูกตา เพียงก้าวเดินออกจากโรงแรมไม่กี่ก้าวก็จะพบกับสกีรีสอร์ต ลานเล่นสกี มี Pair lifts ค่อยๆ ขยับพานักสกีและสโนว์บอร์ดไหลเลื่อนไปตามลานหิมะที่ทอดตัวยาวขึ้นไปบนภูเขา ในโรงแรมมีแช่น้ำพุร้อน สปาออนเซ็นหรู ทั้งในร่มและกลางแจ้ง สระว่ายน้ำอุ่น ในและนอกอาคาร พร้อมภัตตาคาร ห้องอาหาร คาราโอเกะ ร้านสะดวกซื้อ ร้านขายของฝาก สิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน
โรงแรมลิสเทล อินาวาชิโร ที่พักของเราคืนนี้ นอกจากจะมีลานสกี Listel Ski Fantasia อยู่ในอาณาเขตของโรงแรมแล้ว ยังมีบริการอีกหลายอย่างรอเราอยู่ โดยหลังจากไหล Sled กลิ้งหิมะสะใจกับลมหนาวกันเป็นที่หนำใจแล้ว เราก็กลับขึ้นไปห้องพักโรงแรม ชั้น 12 ในส่วนของ “The Wing Tower” เพื่อเตรียมตัวไปแช่บ่อน้ำร้อนออนเซ็น กลับขึ้นมารอบเย็นมี Surprise เล็กๆ กับขนมชิ้นน้อย เสียบการ์ดข้อความต้อนรับน่ารักๆ ห้องเราเป็นห้อง Deluxe twin room ในส่วนห้องนอนมีเตียงใหญ่ 2 เตียง ในส่วนห้องนั่งเล่น พนักงานได้เก็บโต๊ะรับแขก นำฟูกออกมาปูที่นอนแบบเรียวกัง ให้อีก 2 ชุด เห็นที่นอนแล้ว งานนี้ไม่มีใครแย่งกันนอนบนเตียงสักคน
ในห้องพักมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ตั้งแต่มีดโกนหนวดหนุ่มๆ ไปจนถึงดรายเป่าผมสาวๆ รวมทั้งรองเท้าแตะและชุดยูกาตะ ชุดลำลองสไตล์ญี่ปุ่นโบราณ มีให้ครบคน ยูกาตะนี้มักจะสวมใส่กันในหน้าร้อน หรืองานมงคลหลายๆ โอกาส เช่น งานเทศกาลดอกไม้ไฟ เทศกาลรำวง รวมทั้งใส่ไปในสถานที่อาบน้ำสาธารณะ นั่นไง ตรงประเด็น รีบเปลี่ยนชุดเป็นยูกาตะแล้วไปแช่น้ำร้อนออนเซ็นกัน ลงลิฟต์ไปชั้นล่าง ผ่าน Kid’s space ตู้กาซาปอง ร้านสะดวกซื้อ ร้านขายของที่ระลึก เรียงรายอยู่ ในที่สุดก็เจอออนเซ็น มีห้องแยกชาย-หญิง สาวๆ ก็แยกย้ายไป ชายเดี่ยวอย่างเรา แม้จะใหม่กับการแก้ผ้าต่อหน้าชายแปลกหน้า แต่ก็พยายามดูๆ เดาๆ เอาว่าเค้าทำอย่างไรกันบ้าง
เจอกลุ่มวัยรุ่นชายที่เข้าไปพร้อมกัน เลยชวนคุยออกตัวว่ามาใหม่ มีอะไรขอให้ชี้แนะด้วย เค้าก็ชวนแก้ผ้าเลยนะ เราก็ใจง่ายถอดยูกาตะใส่ตะกร้าใส่ไว้ เหลือผ้าขนหนูผืนเล็กผืนเดียวเป็นที่พึ่ง เข้าไปถึงก็ตักน้ำอุ่นราดตัวให้ร่างกายปรับอุณหภูมิ แล้วก็หันหน้าเข้าช่องอาบน้ำ นั่งอาบแบบญี่ปุ่นช่องใครช่องมัน ขัดสีฉวีวรรณเสร็จเรียบร้อยก็ลงไปแช่ในบ่อออนเซ็น มองหน้ากันไปมาก็หาเรื่องคุยแก้เขิน ข้างในห้องมีประตูอีกบาน มีคนเดินเข้าออกไปมา เลยถามว่าข้างนอกประตูเป็นอะไร วัยรุ่นก็พยายามอธิบายกันใหญ่ แต่ก็ยังสื่อสารกันไม่เข้าใจ แต่ด้วย Service Mind เยี่ยงชาวญี่ปุ่นทั่วไป กลุ่มวัยรุ่นญี่ปุ่นได้ไขข้อข้องใจให้กระจ่างจนได้
ชายไทยในสภาพเปล่าเปลือย ถูกวัยรุ่นญี่ปุ่นสภาพเดียวกัน จูงแขนลากจากบ่อน้ำร้อนในอาคาร ออกจากบานประตูต้องสงสัย ไปยังภายนอก นั่นคือบ่อออนเซ็นกลางแจ้ง หันมองออกไปเบื้องหน้าเห็นทุ่งหิมะขาวโพลน อากาศยามเย็นต่ำกว่า 0 องศา ไม่นับลมที่กระโชกมา พัดควันไอน้ำที่พวยพุ่งขึ้นจากบ่อที่หนุ่มๆ แช่กันอยู่ รับรู้ได้ถึงความแตกต่างของอุณหภูมิน้ำและอากาศ แม้จะสังเกตว่าที่แช่ๆ กันข้างนอก เค้าทำหน้าฟินกันขนาดไหน แต่ที่มือใหม่ยืนแก้ผ้าอยู่ได้ก็ด้วยเพิ่งขึ้นมาจากน้ำร้อน 40 องศา พอสติคืนกลับมาได้ก็รีบขอบคุณกลุ่มวัยรุ่นใจดี และขอตัวกลับไปแช่ออนเซ็นในอาคารจะดีกว่า ออกตัวแรงไปเดี๋ยวไม่สบายขึ้นมาจะเที่ยวไม่สนุก
แช่ออนเซ็นหนำใจ ได้เวลาอาหารเย็นแล้ว พี่สาวจองบุฟเฟ่นานาชาติไว้ให้ ห้องอาหารกว้างใหญ่ อาหารหลากหลายมากๆ ที่เห็นแล้วไปหยิบมาก่อนแบบไม่ต้องคิดเลยก็มีขาปูยักษ์ มีกรรไกรแกะกับเครื่องแงะให้พร้อม ตามมาด้วยที่พอรู้จัก อย่าง ซาซิมิ แซลม่อน ซูชิ ที่รู้จักแต่ไม่สนิท ผู้รู้ก็คอยแนะนำวิธีกิน อย่างเช่นการคนนัตโตะให้เหนียวๆ ยืดๆ ส่วนที่ไม่รู้จักเลย มีเยอะมาก ต้องเดินตามเจ้ามือไปสำรวจความอร่อย จานก้นบุ๋มหนึ่งใบใส่ได้ 9 อย่าง หลุมบุ๋มๆ นี้สะดวกมาก ใส่ได้ทั้งอาหารและน้ำจิ้มอันหลากหลาย ค่อยชิมอย่างละน้อย เดินบ่อยๆ ไม่งั้นอาจอิ่มก่อนชิมครบ ไหนจะขนมหวาน ผลไม้ เครื่องดื่มอีก มีกี่กระเพาะก็ไม่พอ
กินอิ่มนอนอุ่น ผ่านคืนอันเยือกเย็น -7 องศา ตื่นเช้ามาก็ออกสำรวจที่พักอีกรอบ จากห้องพักของเรา Wing Tower หน้าต่างจะอยู่ฝั่งทะเลสาบอินาวาชิโร แต่ถ้าเปิดประตูหน้าห้องไป ระหว่างทางเดินก็มีผนังกระจก ชมวิวอีกฝั่งได้ สมดังที่เค้าว่าชมวิวได้แบบ Panoramic view และจากหน้าต่างห้องพักมองลงไปจะเห็นหลังคาที่พักแบบ "Honkan" อยู่ข้างล่าง เป็นตึก 4 ชั้น ออกแบบให้เก๋ไก๋สไตล์รีสอร์ต ลักษณะห้องจะคล้ายกัน คือมี ห้องนอน ห้องนั่งเล่น และห้องน้ำ แต่จะมีห้องครัวเพิ่มขึ้นมา เป็นห้องพักสำหรับครอบครัวที่มาพักอยู่หลายวัน เตรียมอาหารเครื่องดื่มมากันเอง ราคาก็จะย่อมเยากว่า Wing Tower แต่ก็สามารถโทรสั่งสิ่งอำนวยความสะดวก หรือไปใช้บริการอื่นๆ ในส่วนของโรงแรม ได้ตามปกติ
ก่อนจะกลับแวะเล่นหิมะแถวสนามเด็กเล่นหน้าโรงแรม ยังมีหลายส่วน ที่ยังไม่ได้ใช้บริการ ไม่ว่าจะเป็นสระน้ำพุร้อนในร่มและสระว่ายน้ำอุ่นกลางแจ้ง ร้าน Izakaya ห้องคาราโอเกะ ฯลฯ แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไร เพราะมากินเหลานอนหรูอยู่สบายดังที่เล่ามา ก็ไกลว่าที่เคยฝันไว้ โดยส่วนตัวหากมากันเองตามลำพังแล้ว คงมิบังอาจเข้าพักในสถานที่เยี่ยงนี้ได้ เหตุเพราะยังปากกัดตีนถีบทำมาหากิน รับรายได้เป็นเศษเงินบาทไทยอยู่ โชคดีมีพี่สาวใจดี เห็นว่าไม่ได้มาบ่อย ให้ความเมตตาจองโรงแรมลิสเทล อินาวาชิโร ให้เป็นที่ซุกหัวนอน ต้องกราบขอบพระคุณอีกครั้งครับ
โรงแรมลิสเทล อินาวาชิโร ที่พักของเราคืนนี้ นอกจากจะมีลานสกี Listel Ski Fantasia อยู่ในอาณาเขตของโรงแรมแล้ว ยังมีบริการอีกหลายอย่างรอเราอยู่ โดยหลังจากไหล Sled กลิ้งหิมะสะใจกับลมหนาวกันเป็นที่หนำใจแล้ว เราก็กลับขึ้นไปห้องพักโรงแรม ชั้น 12 ในส่วนของ “The Wing Tower” เพื่อเตรียมตัวไปแช่บ่อน้ำร้อนออนเซ็น กลับขึ้นมารอบเย็นมี Surprise เล็กๆ กับขนมชิ้นน้อย เสียบการ์ดข้อความต้อนรับน่ารักๆ ห้องเราเป็นห้อง Deluxe twin room ในส่วนห้องนอนมีเตียงใหญ่ 2 เตียง ในส่วนห้องนั่งเล่น พนักงานได้เก็บโต๊ะรับแขก นำฟูกออกมาปูที่นอนแบบเรียวกัง ให้อีก 2 ชุด เห็นที่นอนแล้ว งานนี้ไม่มีใครแย่งกันนอนบนเตียงสักคน
ชายไทยในสภาพเปล่าเปลือย ถูกวัยรุ่นญี่ปุ่นสภาพเดียวกัน จูงแขนลากจากบ่อน้ำร้อนในอาคาร ออกจากบานประตูต้องสงสัย ไปยังภายนอก นั่นคือบ่อออนเซ็นกลางแจ้ง หันมองออกไปเบื้องหน้าเห็นทุ่งหิมะขาวโพลน อากาศยามเย็นต่ำกว่า 0 องศา ไม่นับลมที่กระโชกมา พัดควันไอน้ำที่พวยพุ่งขึ้นจากบ่อที่หนุ่มๆ แช่กันอยู่ รับรู้ได้ถึงความแตกต่างของอุณหภูมิน้ำและอากาศ แม้จะสังเกตว่าที่แช่ๆ กันข้างนอก เค้าทำหน้าฟินกันขนาดไหน แต่ที่มือใหม่ยืนแก้ผ้าอยู่ได้ก็ด้วยเพิ่งขึ้นมาจากน้ำร้อน 40 องศา พอสติคืนกลับมาได้ก็รีบขอบคุณกลุ่มวัยรุ่นใจดี และขอตัวกลับไปแช่ออนเซ็นในอาคารจะดีกว่า ออกตัวแรงไปเดี๋ยวไม่สบายขึ้นมาจะเที่ยวไม่สนุก
แช่ออนเซ็นหนำใจ ได้เวลาอาหารเย็นแล้ว พี่สาวจองบุฟเฟ่นานาชาติไว้ให้ ห้องอาหารกว้างใหญ่ อาหารหลากหลายมากๆ ที่เห็นแล้วไปหยิบมาก่อนแบบไม่ต้องคิดเลยก็มีขาปูยักษ์ มีกรรไกรแกะกับเครื่องแงะให้พร้อม ตามมาด้วยที่พอรู้จัก อย่าง ซาซิมิ แซลม่อน ซูชิ ที่รู้จักแต่ไม่สนิท ผู้รู้ก็คอยแนะนำวิธีกิน อย่างเช่นการคนนัตโตะให้เหนียวๆ ยืดๆ ส่วนที่ไม่รู้จักเลย มีเยอะมาก ต้องเดินตามเจ้ามือไปสำรวจความอร่อย จานก้นบุ๋มหนึ่งใบใส่ได้ 9 อย่าง หลุมบุ๋มๆ นี้สะดวกมาก ใส่ได้ทั้งอาหารและน้ำจิ้มอันหลากหลาย ค่อยชิมอย่างละน้อย เดินบ่อยๆ ไม่งั้นอาจอิ่มก่อนชิมครบ ไหนจะขนมหวาน ผลไม้ เครื่องดื่มอีก มีกี่กระเพาะก็ไม่พอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น