(เวียดนาม 9) (เวียดนาม 10) (เวียดนาม 11) (เวียดนาม 13) (เวียดนาม 14) (เวียดนาม 15)
ชิมข้าวมันไก่ “Cơm Gà” แล้ว จะพลาดชิมเกาเหลา “Cao Lầu” ได้อย่างไร เดี๋ยวเค้าจะหาว่า มาไม่ถึงฮอยอัน บางทีเราก็ยอมลงทุน เพื่อไม่ให้ใครมาหาว่าโน่นนี่นั่น ทั้งที่จริงๆ แล้วอาจไม่ได้มีใครสนใจเรา เท่ากับป้าเจ้าของร้านที่ชวนเรากิน “เกาเหลา” ด้วยสำเนียงไทยชัดถ้อยชัดคำ แล้วก็หันไปสั่งลุงว่า “กาวเหลิ่ว” หรือ “เกาโหลว” ด้วยสำเนียงเวียดนามบ้านเราเวลาคนทะเลาะกัน เค้าเรียกกินเกาเหลา ประมาณว่าไม่กินเส้นกัน แต่สำนวนนี้มาใช้ที่เวียดนามไม่ได้ เพราะ “Cao Lầu” เกาเหลาเวียดนาม งามพร้อมไปด้วยเส้นก๋วยเตี๋ยวอ้วนกลม เนื้อหมู เต้าหู้ เกี๊ยวทอด ผักนี่แทบถางกันมาทั้งป่าเขาลำเนาไพร ใส่ชามราดน้ำซุปพอขลุกขลิก ราดซอสพริกสีแดงสดรสเปรี้ยว คล้ายน้ำราดเย็นตาโฟ
หนึ่งในอาหารที่โด่งดังในภัตตาคารจีนชั้นสูง คือเนื้อตุ๋นในน้ำซุปปรุงรสเข้มข้น ผู้รากมากดีสมัยก่อนเค้าเน้นกินเนื้อตุ๋นนุ่มๆ น้ำซุปอร่อยๆ อาหารให้พลังงานจำพวกแป้ง หรือเส้นก๋วยเตี๋ยวนั่นให้ชนชั้นแรงงานกินกัน เวลาคนรวยชวนกันไปกินเนื้อตุ๋นที่ดีชั้นบนสุดของภัตตาคาร เสี่ยๆ ทั้งหลายก็มักจะเรียกว่าไปกินเกาโหลว นานๆ ไปก็เพี้ยนตามสำเนียงเวียดนามเป็น กาวเหลิ่ว ในที่สุด
เนื้อหมูตุ๋นจนนุ่ม เอามาฉีกให้เป็นเส้น หรือใช้หมูแดงเอามาซอยเป็นชิ้นบางๆ หมักกับผงเครื่องเทศ จำพวกโป๊ยกั้ก อบเชยจีน กานพลู ยี่หร่าฝรั่ง ฮฺวาเจียว พริกไทยดำ กระเทียมบด ส่วนผักยกมาใส่ทั้งสวนสมุนไพร ทั้งสะระแหน่ กุยช่าย ใบแมงลัก ผักแพว ผักชี ผักสลัด ถั่วงอก โรยเกี๊ยวทอด เหยาะซอสพริกแดงๆ ตัดสีเขียวเหลือง งามๆ
อยู่ฮอยอันสักสองสามวัน จะเริ่มเข้าใจว่า “Cơm Gà” กับ “Cao Lầu” คืออาหารพื้นถิ่นประจำนครฮอยอันจริงๆ เดินไปทางไหนเจอร้านอาหาร ก็จะต้องเจอป้ายเมนูนี้ เริ่มตั้งแต่อาหารเช้าฟรีที่โรงแรม ก็เจอ “Cao Lầu” เดินหาร้านห้องแถวทานมื้อเที่ยงก็เจอ “Cơm Gà” เป็นเมนูพื้นถิ่นที่หาง่าย ทานไม่ยาก ยังไงก็ได้กิน ไม่ต้องกลัวใครเค้าจะว่ามาไม่ถึงฮอยอัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น