(เวียดนาม 8) (เวียดนาม 9) (เวียดนาม 10) (เวียดนาม 12) (เวียดนาม 13) (เวียดนาม 14)
ทูโบนน้อยๆ ที่ไหลผ่านหน้าโรงแรม บรรยากาศคล้ายคลอง มองไปก็คล้ายคูเมืองเชียงใหม่ แต่กว้างแคบไปตามธรณีสัณฐานธารน้ำ เดินเล่นเลียบริมน้ำไปไม่ไกล ก็ถึงเขตเมืองเก่าฮอยอัน แม่น้ำเริ่มกว้างใหญ่ คลองซอยเหล่านี้ช่วยอำนวยความสะดวกในการขนถ่ายสินค้าสู่ทะเล สมกับเป็นเมืองท่าสำคัญแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
เขตเมืองเก่า งดงามตามแบบสถาปัตยกรรมอาณานิคม Colonial Style ร้านรวงเริ่มทยอยเปิดขายสินค้าของพื้นถิ่น รอคล้อยบ่ายไปถึงเย็นย่ำค่ำคืนก็จะคึกคักขึ้นเรื่อยๆ เพราะฮอยอันเด่นดังเรื่องเทศกาลโคมไฟ แต่ขณะนี้เวลาใกล้เที่ยง ตะวันส่องหัวล้าน พาลจะหิว หาข้าวเที่ยงยัดพุงกันดีกว่า
เรียนจากตำรา คือการศึกษาอดีต ขีดเขียนเรียนสอนต่อกันมา แต่ถ้าเรียนรู้จากคนแปลกหน้า คือการเรียนเรื่องอนาคต ป้าเจ้าของร้านอาหารริมแม่น้ำทูโบน ใกล้ๆ สะพานญี่ปุ่น แลนด์มาร์คเมืองเก่าฮอยอัน คือครูแปลกหน้าคนแรก ที่เราฝากอนาคตทางการกิน ไว้กับชื่อเรียกอาหารเวียดนามมื้อนี้
ปกติจะไม่ค่อยชอบรีวิวอาหาร เพราะรสนิยมในการทาน ง่ายเหมือนใจ ทานก็ง่าย ใจก็ง่าย ใครให้กินอะไรก็อร่อยไปหมด เอาเป็นว่าเป็นความเห็นส่วนตัว เล่าสู่กันฟังหลังจานข้าวละกันนะ
ส่วน Gà ออกเสียงว่า “กา” แต่แปลว่าไก่ เป็นเนื้อไก่บ้านต้ม ฉีกไก่ต้มทุกส่วนที่กินได้วางบนข้าว เติมท็อปปิ้งผักต่างๆ ทั้งมะละกอ ผักชี ผักแพว หอมใหญ่ ป้าใจดีให้มาจนล้นจาน ลุงบอกให้ทานกับซอสพริกปั่นแดงๆ มะนาว พริกสด ขายจานละ 40k
ฮอยอันเป็นเมืองท่าสำคัญในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ต่างชาติไกลสุดโพ้นทะเลก็เดินทางมาค้าขาย ความหลากหลายทางวัฒนธรรมจึงผสมกลมกลืนกันไป ถ้าข้าวมันไก่ “Cơm Gà” รับอิทธิพลมาจากข้าวหมกอาหรับ “Cao Lầu” เกาเหลา ก็น่าจะมาจากจีน เพราะมีทั้งเส้นก๋วยเตี๋ยว หมูแดง เกี๊ยวทอด ทานไปก็เดาไป เป็นความเห็นส่วนตัวล้วนๆ ชวนกันมาตัดสิน เพราะเป็นคนกินง่าย กินอะไรก็อร่อย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น