ผ่านไป 3 สัปดาห์กับวัคซีนเข็มแรก “ซิโคแวค” ชีวิตปกติดี เหมือนไปฉีดน้ำเปล่ามานั่งเล่าความหลัง แต่ภูมิต้านทานก็ยังไม่ทรงพลังมากพอจะต้านทานโควิดได้ ต้องอาศัยวัคซีนเข็มที่ 2 “แอสตราเซนเนกา” ตามนโยบายสูตรการฉีดไขว้ ของรัฐบาลไทยในยุคติดสองหมื่น ตายสองร้อย ผู้คนไม่น้อยเปิดแขนเสื้อรอ คุณหมอโรงพยาบาลนครพิงค์ นัดให้ไปพบกัน 26 สิงหาคม 2564 ณ อุทยานหลวงราชพฤกษ์ ตั้งแต่เวลา 8.00 – 15.30 น. ทีแรกตั้งใจจะไปเวลาเดิม ช่วงบ่ายๆ แต่ไหนๆ ก็บ้านใกล้ ตื่นเช้ามาไม่มีไรทำ ไปฉีดวัคซีนดีกว่า
จากวัดอุโมงค์ เข้าซอยไปทางวัดร่ำเปิง แวะหาทานข้าวเช้าไปให้เรียบร้อยแถววัดโป่งน้อย ก่อนค่อยๆ ใจเย็นเลาะเข้ารั้ว มช. ไร่แม่เหียะ ทะลุหน่วยพิทักษ์อุทยานฯ ไปโผล่หลังวัดดอยคำ ถึงพืชสวนโลกประมาณ 9 โมง วันนี้รถไม่โล่งเหมือนที่มาฉีดเข็มแรก รู้สึกแปลกๆ แต่ไม่ทันคิดอะไร รีบขึ้นรถไฟฟ้าไปก่อน จนถึงอาคารฉีดวัคซีนจึงเริ่มเข้าใจ ใครๆ ก็อยากมาฉีดวัคซีนแต่เช้ากันทั้งนั้น รถจอดปุ๊บเจ้าหน้าที่ประกาศให้คนที่มาฉีดเข็ม 2 รับเอกสารบัตรคิวช่องขวา ส่วนคนชรา น้ำหนักเยอะ กับ 7 โรคเร่งด่วน วอล์คอินเข้าช่องซ้ายรับเอกสารเข็มแรกได้
นั่นหมายถึง ทุกกลุ่มเป้าหมาย ล้วนพร้อมใจกัน มาฉีดวัคซีนแต่เช้าในวันนี้ โดยกลุ่มพิเศษสูงอายุ น้ำหนักเยอะ โรคแยะ วอล์คอินทุกเวลา เพื่อรับซิโนแวคเข็มแรก และกลุ่มเข็มสอง รับแอสตราเซนเนกา บัตรคิวทั้ง 2 กลุ่มแยกกันเรียกคิว แต่เพราะทุกคนถูกนัดเวลา 08.00 – 15.30 น. และทุกคนเชื่อว่าถ้ามาเช้า แล้วจะได้กลับบ้านเร็ว ทำให้คนตื่นเช้าแข่งกันมาก่อน คิวแรกมาเวลากี่โมงไม่อาจคาดเดา รู้แต่ว่า 9 โมงได้คิวที่ 562 ตอนนี้เกือบ 10 โมงฉีดไปแล้วครึ่งทาง สองร้อยกว่าคิว เหลือรออีกแค่สองร้อยกว่าคิวก็จะได้ฉีดละ
คำนวณจากคิวที่เรียกแล้ว น่าจะได้ฉีดประมาณช่วงเที่ยง หาทำเลดีๆ รอกันไป ธรรมดาที่ไหน อุทยานหลวงฯ เป็นอุทยานระดับโลก มีพื้นที่ให้รอ 468 ไร่ ต่างคนต่างเลือกหาทำเล ตามสุมทุมพุ่มไม้น้อยใหญ่ ร่มเงาเย็นสบายหาได้ไม่ยาก เบื่อก็เดินออกไปถ่ายรูปกับหอคำหลวง วิวสวยๆ เยอะแยะ โพสต์เฟสฯ เล่นไลน์รอไปเรื่อยๆ ระบบเครื่องเสียงใช้ได้ รออยู่ตรงไหนก็ได้ยินเรียกคิว ถ้าใครหิวเค้ามีอาหารเครื่องดื่มมาจัดจำหน่ายให้ด้วยนะ ห้องน้ำห้องท่าก็มี แถมน้ำเปล่าฟรีมีให้บริการอยู่แทบทุกจุดในอาคารฉีดวัคซีน
เจ้าหน้าที่ไม่มีพักเที่ยง สลับเวรฉีดกันได้ทั้งวัน แต่คนรอฉีดต้องเตรียมตัวกันให้ดี หิวไม่หิวก็ต้องซื้อหาอะไรรองท้องไปก่อน เพราะถ้าถูกเรียกคิวแล้ว ต้องเผื่อเวลาไปจนถึงรอสังเกตอาการอีกร่วมชั่วโมง เข็มที่ 2 ขั้นตอนทุกอย่างเหมือนเดิม เพิ่มเติมเก้าอี้ดนตรีหน้าห้องฉีดวัคซีน แบ่งเป็น 2 แถว ซิโนแวคเข็มแรก และแอสตราเซนเนกาเข็มสอง พอเข้ามาในห้องฉีด เข็มสองแยกออกเป็น 2 แถว มีจุดฉีด 2 จุด แถวแรกฉีดแขนซ้าย แถวสองฉีดแขนขวา ถ้านั่งผิดแถวแล้วอยากฉีดอีกข้าง ต้องนั่งกลับหลังหันอีกข้างให้ฉีดแทน ก็อดเซลฟี่กันไปท่าไม่สวย
เข็มแรกมาบ่ายโมงกลับบ่าย 2 เข็มสองมา 9 โมง กลับบ่าย 3 เข็มแรกแทบไม่รู้สึกอะไร เจอเข็มสองเข้าไป วัคซีนไหลถึงไหนรู้สึกได้ตั้งแต่หัวไหล่ไปถึงปลายแขน มาดแมนๆ เริ่มนึกถึงที่เค้าขู่ๆ กันว่าฉีดแอสตราเซเนกา ซื้อพาราเซตามอล เตรียมไว้เลย แต่หลังฉีดสังเกตอาการก็ยังเฉยๆ รับใบรับรองการฉีดวัคซีนแล้ว ขับรถกลับบ้านไปทำงานต่อตามปกติ จนตกดึกเริ่มหนาวๆ ร้อนๆ ปวดเนื้อ ปวดตัว ปวดหัวมีไข้ เช้ามาขอยอมแพ้ ออกไปซื้อพาราฯ มาทานแก้ บ่ายๆ ค่อยฟื้นตัว นั่งส่องโปรแกรมทัวร์ เตรียมเที่ยวได้เลย วัคซีนครบโดสแล้วจร้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น