เริ่มจากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ แดนมาตุภูมิอันเป็นที่รัก มุ่งหน้าสู่ถนนเลียบคันคลองชลประทาน ผ่านตลาดต้นพะยอม มุ่งลงตรงไปทางด้านทิศใต้ ผ่านสวนราชพฤกษ์ สถานที่จัดงานพืชสวนโลก วัดพระธาตุดอยคำ ผ่านเขตอำเภอหางดง ตรงเลียบคลองไปเรื่อยๆ ราว 25 กิโลเมตร ก็เข้าสู่เขตอำเภอสันป่าตอง แวะพักเหนื่อยนิดนึงที่วัดน้ำบ่อหลวง (วนาราม) ต.น้ำบ่อหลวง อ.สันป่าตอง จ.เชียงใหม่
ล้างหน้าล้างตาพอสดชื่นก็เริ่มปั่นต่อ ไปเรื่อยๆ ตามคลองชลประทาน จนมาถึง องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านแม อ.สันป่าตอง เห็นมีตลาดสด ร้านอาหาร เลยแวะพักเติมพลังด้วยก๋วยเตี๋ยวสักชาม ระหว่างทานก็ได้เสวนากับแม่ค้าเจ้าของร้าน สอบถามถึงสถานที่ท่องเที่ยวแถบนี้ ด้วยเหตุผลว่าการเดินทางที่ไร้จุดหมาย เปรียบประหนึ่งการซื้อหุ้นปั่นแล้วติดดอย เสียแรง เสียเวลา มองหาจุดหมายไม่พบเจอ
แม่ค้าก๋วยเตี๋ยว แนะให้ลุยเข้าซอยตรงไปเรื่อย จะพบถนนเชียงใหม่-แม่วาง เพราะอำเภอสันป่าตอง เป็นที่ราบ ไม่มีดอย สถานที่ท่องเที่ยวแบบธรรมชาติจะค่อนข้างน้อย จากปากซอย อบต.บ้านแม เพียงไม่กี่กิโลเมตร ก็ออกมาทะลุถนนสายแม่วาง ราวกิโลเมตรที่ 4 ปั่นมาถึงเวลานี้ 14.00 น. เมฆฝนเริ่มหายไป แสงแดดสดใส เริ่มแย้มพรายออกมาเรียกเหงื่อพอชุ่มชื่น
ถึงตัวอำเภอแม่วาง ผู้คนเริ่มคึกคัก จึงแวะถามหาแหล่งท่องเที่ยวย่านนี้ ได้รับคำแนะนำให้ไปยังอ่างเก็บน้ำห้วยมะนาว ซึ่งไกลจากตัวอำเภอแม่วางราว 7 กิโลเมตร แต่แล้วก็พลาดจนได้ เพราะป้ายบอกทางไปยังอ่างเก็บน้ำห้วยมะนาว ที่ตั้งอยู่บริเวณทางแยกเทศบาลตำบลแม่วาง โดนบดบังด้วยใบไม้ นักปั่นน่องนุ่ม จึงเสียเที่ยวเลยไปเกือบถึงแม่วิน กว่าจะรู้ตัวปั่นกลับมาถึงทางแยกก็ปาไปเกือบ 15.00 น.
จากทางแยกไปอ่างเก็บน้ำฯ ระยะทางเพียง 7 กิโลเมตร แต่เริ่มเป็นทางลาดชันขึ้นเขาทีละนิดๆ ก้อนเมฆก้อนโตๆ หายไปจากท้องฟ้า อากาศแจ่มใสมาก มากพอที่จะต้องพักตามร่มเงาต้นไม้ใหญ่ แข็งใจปั่นไปเรื่อยๆ จนถึงจุดหมายของเรา อ่างเก็บน้ำห้วยมะนาว โดยไม่ลืมที่จะมุ่งตรงข้ามสันเขื่อนไปสักการะ พระราชาสาวรีย์สมเด็จพระนเรศวรมหาราชประดิษฐานอยู่บริเวณด้านบนของสันอ่างเก็บน้ำ ด้วยเมื่อครั้งอดีตท่านได้เสด็จนำทัพมาพักยังห้วยมะนาวแห่งนี้นั่นเอง
อ่างเก็บน้ำห้วยมะนาว ตั้งอยู่ตำบลบ้านกาด อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่ โครงการก่อสร้างอันเนื่องมาจากพระราชดำริในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เมื่อปี พ.ศ. 2520 ซึ่งบริเวณนี้แต่เดิมเป็นป่าสงวนที่เสื่อมโทรมมีเนื้อที่ที่จะนำมาจัดสรรทำการเพาะปลูกได้ประมาณ 4,500 ไร่ อ่างเก็บน้ำห้วยมะนาวสามารถส่งน้ำให้พื้นที่เพาะปลูกในฤดูฝนได้ประมาณ 4,500 ไร่ และปลูกในฤดูแล้งได้ประมาณ 2,000 ไร่ นอกจากนี้ยังเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ปลาน้ำจืดที่สำคัญในเขตอำเภอแม่วาง
จากการสอบถามพรานปลาห้วยมะนาว ทราบว่า อ่างเก็บน้ำแห่งนี้ ชุกชุมด้วยปลาน้ำจืดนานาชนิด อาทิ ปลาชะโด ตะเพียน นิล ยี่สก โดยการตกปลาควรใช้เหยื่อเป็นๆ ปลาเกล็ดใช้ รำ+ขนมปังป่น+กล้วยน้ำว้า+กะทิ+อาหารปลากินพืช สำหรับพรานเบ็ดที่หลงใหลเสน่ห์ของอ่างเก็บน้ำแห่งนี้ มักนิยมล่าปลาชะโด ปลาน้ำจืดที่ดุที่สุด แต่ชะโดตัวโตๆ ในห้วยมะนาว ไม่นิยมงับเหยื่อปลอม ต้องใช้เหยื่อจริงเท่านั้น
ร้านอาหารเครื่องดื่มห้วยมะนาว คล้ายๆ กับห้วยตึงเฒ่า เป็นซุ้มทั้งลอยน้ำและร้านบนบก แต่สนนราคาแตกต่างกันมาก ยกตัวอย่างปลาน้ำจืดทอดสมุนไพร ตัวโตล้นจาน ทอดมาสดๆ หอมอร่อย สมุนไพรเนืองแน่น ราคาตัวละ 120 บาทเท่านั้น หากถามว่าตัวโตแค่ไหน เอาเป็นว่าสองคนทานยังต้องห่อกลับ ท่ามกลางบรรยากาศงดงาม นักปั่นกำลังหลงระเริงกับอาหารเลิศรส เมฆฝนก็เริ่มกลับมาบดบังทิวเขาใหญ่ สายฝนกระหน่ำลงมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
ไม่ต่างอะไรกับหุ้น ไม่มีใครทราบได้ ว่าวินาทีต่อไปจากนี้ อากาศจะสดใส หรือเมฆฝนจะเข้าปกคลุม แสงแดดเปรี้ยงเมื่อยามบ่ายหายไปกลายเป็นเม็ดฝนก้อนโตในเวลาอันสั้น ขณะที่มองนาฬิกาเวลาก็ล่วงเลยไปเกือบ 17.00 น. ดูจากมิเตอร์ที่รถจักรยานคู่ชีพ ได้ระยะทาง 50 กิโลเมตรพอดิบพอดี ใช้เวลาปั่นราว 4-5 ชั่วโมง หากจะปั่นกลับคงถึงบ้านเกือบห้าทุ่มเที่ยงคืน เพียงเท่านี้นักปั่นน่องนุ่มก็ยอมแพ้ โทรศัพท์กลับไปที่บ้าน ชวนกันมาดื่มด่ำอาหารเย็นเลิศรสท่ามกลางบรรยากาศอันสวยงาม หลังอิ่มหนำสำราญจะได้ยกจักรยานใส่รถยนต์ กลับบ้านนอนหลับฝันดี ... โดนแซวเล็กน้อย ปั่นมาได้ ปั่นกลับไม่ได้ ... ก็มีบ้างอ่ะนะ ที่อ่อนไหว ไปกับความอ่อนหวานของบรรยากาศดีๆ 
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น