(ภาคแรก) (ภาคสอง) (ภาคสาม) (ภาคสี่) (ภาคห้า)
ริ้วคลื่นยิบระยับ ฉาดฉายวาววับ รับแสงตะวัน พลิ้วลมพัดฉ่ำ บิดเกลียวสาดสาย ฟาดซ้ำผืนทราย ไร้ซึ่งปราณี ... ไม่เหนื่อย ไม่หน่าย ไม่หยุด ไม่ลืม ล้อลมเล่นคลื่นยิ่งกว่า 3G... แม้ฟ้ามืดดำพรายน้ำพร่างพราว วิบวับแวววาว อยู่ชั่วนาตาปี .. ใครหลับฉันตื่น ชั่ววันชั่วคืน เป็นมาหลายล้านปี ... ไม่แปลกใจที่ ใครๆ เหนื่อย หิว ร้อน หนาว เศร้า หรือผิดหวัง ก็มายังที่นี่ .. เสน่ห์ของน้ำ คู่กับขอบฟ้า อยู่กับมนุษย์มานานเต็มที .. เพศวัยไม่เกี่ยว ฉันขออย่างเดียว ได้สนุกดังใจหาย พร้อมผ่อนคลายกับสายนที ...

เด็กน้อยกับการเล่นน้ำ เป็นอะไรที่ไม่สามารถแยกออกจากกันได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กดอย ที่มีพื้นเพอยู่เชิงดอยสุเทพอย่างครอบครัวเรา มองไปทางไหนก็เห็นแต่ดอย ยิ่งลูกน้อยคนแรกของครอบครัวเรา คือ “พี่น้ำ” มีนิสัยชื่นชอบการเล่นน้ำตามชื่อของตัวเอง ตั้งแต่อายุเพียงสองขวบเศษพาใส่ห่วงยางลงสระว่ายน้ำคอนโดใกล้บ้านก็ไม่มีอิดออด หรือหวาดกลัว สงกรานต์รอบคูเมืองเชียงใหม่ พี่น้ำก็ไม่เคยกลัวเกรง ไม่มีใครสาด พี่น้ำก็นั่งเล่นน้ำคนเดียวได้ทั้งวัน
อารมณ์เหมาแท็กซี่นี้ตื่นเต้นเล็กน้อย ด้วยความรีบร้อน ลืมเช็คดูให้ถ้วนที่ ตกลงราคาค่าแท็กซี่ได้ก็เดินถือกระเป๋าตามมา ไม่ทันดูว่าเป็นแท็กซี่ป้ายดำ แม้จะลังเลเล็กน้อย ประหม่าบ้างเวลาแท็กซี่ทำท่าจะแต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพียงแค่เก็บประสบการณ์ว่าควรรอบคอบกว่านี้ ระหว่างทางนั่งไปจะได้ไม่ต้องเป็นกังวล พอลงแท็กซี่ปุ๊บ พี่น้ำวิ่งลงทะเลเลย เราเลือกหาดจอมเทียน ด้วยความรู้สึกที่ว่าน่าจะสงบกว่าพัทยาเหนือและพัทยากลาง อันมีบาร์ฝรั่งมากมาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น