ช่วงบ่ายอากาศร้อนอบอ้าวเหมือนฝนจะตก ฮอยอันอยู่แนวละติจูดเดียวกับอุบลราชธานี ห่างกันแค่ 500 กม. แดดออกก็ร้อนคือกันกับอีสานบ้านเฮา จะเย็นหน่อยก็ตอนลมทะเลพัดแรง เมฆก้อนใหญ่ลอยมาบังแดด เราชวนกันเดินเตร็ดเตร่ ถ่ายรูปกับเมืองเก่าสุดคลาสสิค ตะวันแยงตาอย่างนี้ ไม่ค่อยมีใครมาแย่งมุมมหาชน
ใครอยากเข้าไปถ่ายรูปในสถานที่ที่มีการเก็บค่าตั๋วเข้าชม เช่น ที่สักการะเทพเจ้าผู้พิทักษ์บนสะพานญี่ปุ่น ให้รีบไปเวลานี้เลยนะ เจ้าหน้าที่ยังไม่มา ถ้าเป็นช่วงเย็นๆ จะมีเจ้าหน้าที่มาเรียกหาติ๊กเก็ตๆ จะเข้าไปไหว้ ต้องเสียตังค์ค่าติ๊กเก็ต แต่จะไหว้ไกลๆ หรือเซลฟี่จากด้านนอกเค้าก็ไม่ว่าอะไร แอบซูมเข้าไปถ่ายใกล้ๆ ก็ได้นะ
เสียดายไม่ได้ถ่ายภาพเต็มๆ ของสะพานญี่ปุ่น แลนด์มาร์คสำคัญฮอยอัน เพราะอยู่ในระหว่างการก่อสร้าง ลงเสาเหล็กเตรียมขึ้นโครงหลังคาขนาดใหญ่ ดูทรงแล้วน่าจะเป็นการครอบสะพานทั้งหมดเอาไว้ ก็เลยได้แต่ถ่ายรูปกับประตูทางเข้า มุมถ่ายภาพมหาชน ด้านหน้าสะพานทั้งอัน โดนรั้วสังกะสีกั้นไปเป็นที่เรียบร้อย
สะพานญี่ปุ่น ลายเวียนเกียว หรือ สะพานรับแขกจากแดนไกล พ่อค้าญี่ปุ่นสร้างเอาไว้ใช้ข้ามคลองที่กั้นชุมชนชาวญี่ปุ่น ซึ่งได้มาค้าขายอาศัยอยู่ เมื่อราว 400 กว่าปีที่ผ่านมา เป็นสะพานทรงโค้งมุงกระเบื้องสีสไตล์ญี่ปุ่น ต่อไปถ้าอยากดูแบบเต็มๆ แบบไร้โดมหลังคาครอบ ต้องไปหาดูบนแบงก์สีฟ้า 20,000 ด่อง แทนก็แล้วกัน
เสน่ห์ฮอยอันช่วงเวลากลางวันอย่างหนึ่งคือ ที่การถ่ายภาพกับอาคารทรงชิโนโปรตุกีสแบบโล่งๆ ไม่มีใครบัง คำว่า Sino คือจีน และ Portuguese คือโปรตุเกส เป็นชื่อเรียกรูปแบบสถาปัตยกรรมที่ผสมผสานกันอย่างลงตัวของยุโรปกับจีน ในยุคล่าอาณานิคม หรือบางทีก็เรียก colonial style เรียกทรงอาณานิคม น่าจะดูดี
ลักษณะอาคารสีสันของโทนเหลืองเย็นๆ จนบางคนเรียกเมืองมัสตาร์ด ตัดกันดีกับโคมไฟสีโทนร้อนแสบสันต์ มีการนำลวดลายศิลปะตะวันตกแบบกรีกโรมัน มาประดับประดาอาคาร ผสมผสานกับศิลปะจีนเข้าไป จะใช้คำว่าศิลปะคลาสสิกก็จะดูเก่าไป เรียกเป็นศิลปะคลาสสิกใหม่น่าจะเข้าท่า เพราะผสมกันไป มันก็ต้องได้สิ่งใหม่ขึ้นมาสิ
โครงสร้างอาคารทรงโปรตุเกส ซุ้มประตูหน้าต่างเป็นวงโค้งเกือกม้า เสาคล้ายทรงดอริก สไตล์กรีกโรมัน ส่วนการตกแต่งภายใน หรือตัวอักษร ประติมากรรมปูนปั้นระบายสีนูนสูงนูนต่ำ งดงามตามสไตล์ช่างฝีมือจีน บ้านไม้ก็มักเป็นทรงสี่เหลี่ยม หลังคามุงด้วยกระเบื้องประดับประดา บานประตูหน้าต่าง ลงลายแกะสลักแบบจีน
บ้านเรือนย่านเมืองเก่าฮอยอัน ส่วนมากเป็นอาคารสองชั้นกึ่งร้านค้ากึ่งที่อยู่อาศัย ดังนั้นอาจมีรถมอเตอร์ไซค์ชาวบ้านพื้นถิ่นสัญจรไปมา แต่ไม่ต้องกลัว รถทุกคันพร้อมจะบีบแตรให้คุณทราบทุกระยะ ประหนึ่งใช้เซ็นเซอร์ระบบ AI ตรวจจับการเคลื่อนไหว โพสต์ท่าถ่ายรูปขณะตกใจ อาจได้ภาพ Snapshot สวยๆ ไปโพสต์อวดเพื่อนได้อีก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น