เลาะด่านพรมแดน Lao Hu แอบดูจีนแผ่นดินใหญ่ข้ามไปฮ่องกง (เซินเจิ้น ตอนที่ 8)

(ตอนที่ 5) (ตอนที่ 6) (ตอนที่ 7) (ตอนที่ 9) (ตอนที่ 10) (ตอนที่ 11)
3 เมษายน 2553
11.00 – 03.00 น. รวมเวลา 16 ชั่วโมง ตัดเวลาทานข้าว นั่งรถไฟฟ้า และนวดจีน 4 ชั่วโมง เหลือ 12 ชั่วโมง

ค่ำคืนที่ผ่านมาทีมงานได้พบว่า ที่พักใหม่ของเราเป็นที่น่าประทับใจมาก ห้องพักสะอาด อุปกรณ์อำนวยความสะดวกทุกอย่างเยี่ยงโรงแรมหรูในประเทศไทย ที่นี่มีครบครัน แถมวิวทิวทัศน์สวยงาม มีระเบียงสี่ด้านสามารถเดินไปถ่ายภาพได้รอบตึก ก่อนนอนเมื่อคืนวาน เราจึงตัดสินใจทำบัตรสมาชิก VIP ที่นี่ เพราะคงมิใช่ครั้งสุดท้ายที่เราจะมาประเทศจีน ไม่ว่าเพื่อการค้า ท่องเที่ยว หรือพักผ่อน เพราะโรงแรมแห่งนี้ มีสาขาในเมืองต่างๆ ทั่วทั้งประเทศจีน 40 – 50 สาขา และจะมีสาขาเปิดใหม่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ โดยสภาพห้องพักก็ไม่ขี้เหร่ แอร์ น้ำอุ่น ดาวเทียม อินเตอร์เน็ตฯ

โดยหลังจากทำบัตร VIP โรงแรม 7 Days Inn ในราคาเพียง 50 หยวน เราสามารถได้ส่วนลดจากห้องละ 208 หยวน เหลือเพียง 177 หยวน และเราสามารถนำบัตรนี้นำไปใช้กับ 7 Days Inn ได้ทุกสาขาทั่วประเทศจีน เพียงแจ้งชื่อเจ้าของบัตร VIP เลขที่พาสปอร์ต และแสดงบัตร ก็สามารถจองห้องพักได้ไม่จำกัดห้อง ไม่จำกัดจำนวนคืนที่พัก ที่สำคัญ ค่าที่พักทั้งหมด 3 ห้อง 3 คืน ที่เราชำระล่วงหน้าไปแล้ว เราได้เงินคืนส่วนต่างทั้งหมด 279 หยวนครับ ประทับใจจริงๆ

ยามเช้าอากาศสดชื่นแจ่มใส ฝนซาแต่ฟ้ายังไม่แจ่มใสเท่าไร สายลมกระโชกแรงมีเป็นระยะ ทีมงานยังคงติดใจเป็ดย่างและขาหมูร้านเดิมเป็นอาหารเช้า ต่อจากนั้นทีมงานได้มุ่งตรงไปตะลุยซ้ำย่านตงเหมิน เพื่อนั่งรถไฟฟ้าใต้ดินไป Shenzhen Railway Station เพื่อไปยังด่านผ่านแดน (Lao Hu) ด้วยเมืองเซินเจิ้นเป็นชุมทางขนส่งและคมนาคมที่สำคัญ ทางตอนใต้ของประเทศจีน ที่นี่คือชุมทางของทั้งรถไฟบนดิน ใต้ดิน รถประจำทาง หรือท่าเรือ

ทันทีที่โผล่พ้นมาบนดิน ณ ที่แห่งนี้คือด่านตรวจคนเข้าออกระหว่างเซินเจิ้นอันเป็นเมืองท่าของจีนแผ่นดินใหญ่ เพื่อเดินทางไปยังฮ่องกง ทว่าคงเป็นเรื่องลำบากในการขอวีซาเข้าฮ่องกง ในเวลานี้ เราจึงกางแผนที่เดินหาย่านการค้าที่สำคัญในละแวกนี้ หลังจากทราบมาว่าการเข้าออกของสินค้าตู้คอนเทนเนอร์ที่บริเวณท่าเรือเมืองเซินเจิ้น มีปริมาณมากเป็นอันดับ 2 ของประเทศ และเป็นอันดับ 6 ของโลก

ทีมงานเดินทนมุ่งมั่นเดินไปรอบทิศ เพียงชั่วโมงกว่าๆ เราก็เริ่มคุ้นหูคุ้นตา กับตึกสูงใหญ่ไฮโซ คล้ายกับที่เราเดินวนมาเมื่อคืนวานนี้ จนมั่นใจเต็มที่ว่าเราเคยหลงมาแถบนี้แล้ว และเราคงไม่เดินซ้ำ เพราะน่องเริ่มตึง หัวเข่าเริ่มสั่นสะท้านทุกครั้งยามเดินต่อเนื่อง ทุกคนเริ่มเสาะหาที่นั่งทันทีที่มีการพัก อย่าปล่อยให้ที่นั่งลอยนวล ขาเริ่มก้าวจะไม่ออกแล้ว ดังนั้นทีมงานตัดสินใจมุ่งหน้าลงดินอีกครั้ง เดินทางไปไกลอีก 8 สถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน เพื่อไปยังย่าน ซื่อ เจี้ย ชือ ชวง ซึ่งที่นี่จะมีห้างสรรพสินค้าแบรนด์เนมชื่อดังอลังการ และฝั่งตรงกันข้ามจะเป็น Window of the world เมืองจำลองสถานที่สำคัญต่างๆ ของโลก และสวนสนุก ซึ่งเรานัดพบเพื่อนชาวจีนของเราคนหนึ่งที่นั่น

เราจะพบเพื่อนชาวจีนของเราหรือไม่
... โปรดติดตามตอนต่อไป ...

(ตอนที่ 5) (ตอนที่ 6) (ตอนที่ 7) (ตอนที่ 9) (ตอนที่ 10) (ตอนที่ 11)